مطالب اینترنتی

استیو جابز یکی از برترین رهبران دنیای فناوری بود که با راهکارهای خود، اپل را به شرکتی نوآور و خلاق در بازار فناوری تبدیل کرد.

استیو جابز عادات شخصی و راهکارهای تجاری مخصوص به خود داشت. او برای پیشرفت شخصی خود تلاش می‌کرد و از روش‌های گوناگون برای بهره‌وری هرچه بهتر از زمان استفاده می‌کرد. علاوه بر این، او به‌عنوان رهبری پیشگام در دنیای فناوری، همیشه تلاش می‌کرد اپل را مملو از نوآوری و خلاقیت باشد.

استیو جابز به هزاران نفر از مردم کمک کرد تا زندگی موفق‌تری داشته باشند. او در این مسیر، شرکتی به میراث گذاشت که به‌عنوان یکی از نوآورترین کسب‌وکارهای تاریخ شناخته می‌شود. یکی از روش‌های جابز برای به جریان انداختن خلاقیت در اپل، مطرح کردن سؤالاتی ساده بود. در ادامه‌ی این مطلب زومیت به بررسی سه سؤال معروف او برای افزایش نوآوری کارمندان می‌پردازیم:

۱- کدام بخش ایراد دارد؟

اغلب مدیران از پرسیدن چنین سؤالی واهمه دارند. آن‌ها نگران این هستند که این سؤال توجه افراد را به‌طور ویژه به یک نفر معطوف کند یا این‌که به‌جای تلاش برای پیدا کردن راه حل، تمرکز روی مشکلات منعطف شود. از نظر آن‌ها مورد دوم باعث افت اخلاقی فرهنگ سازمانی نیز خواهد شد.

متأسفانه نپرسیدن این سؤال و نپرداختن به مشکلات کوچک، آن‌ها را از دید افراد شرکت دور و مخفی می‌کند. در نتیجه‌ی این اقدام، مشکلات زمانی به چشم می‌آیند که دیر شده است و خسارت بزرگی به شرکت وارد کرده‌اند. جابز برای اجرای این استراتژی از یک کارمند اشکالات را می‌پرسید و از دیگری مواردی را که به‌خوبی اجرا می‌شدند جویا می‌شد. او این روش را ادامه می‌داد تا به دیدی کلی از موارد و اشکالات داخل شرکت دست پیدا کند.

۲- چرا مشکل ایجاد شده است؟

مدیران به دو دلیل از پرسیدن این سؤال خودداری می‌کنند. آن‌ها نمی‌خواهند خود را درگیر مسائل فنی کنند و در وهله‌ی دوم از ایجاد درگیری بین افراد و مقصر دانستن همکاران خودداری می‌کنند. استیو جابز به این نتیجه رسیده بود که پرسیدن چرایی مسائل در تمامی بخش‌ها از طراحی تا تولید و توزیع، باعث می‌شود که افراد نوآوری‌هایی همیشگی داشته باشند. طبق گفته‌ی یکی از کارمندان اپل، این روند در یکی از تاریخی‌ترین طراحی‌های شرکت یعنی آیفون به‌طور جدی انجام شده است.

۳- آیا این بهترین کاری است که می‌توانید انجام دهید؟

این سؤال بسیار هوشمندانه است. جابز با پرسیدن این سؤال به دو هدف بزرگ می‌رسید. اول این‌که او نشان می‌داد قدر تلاش زیاد کارمندان را می‌داند. مورد دوم، نیاز او به بهترین حالت و بیشترین تلاش کارمندان بود. به بیان دیگر او تنها با تلاش کارمندان در حالت حداکثری، راضی می‌شد.

این سؤال، قضاوت را بر عهده‌ی خود کارمندان می‌گذاشت. آن‌ها در برابر این سؤال از کیفیت کار خود با قدرت دفاع می‌کردند یا مسیر انجام وظیفه را بار دیگر به‌طور کلی مرور می‌کردند.

خبرگزاری آریا – برنامه ریزی های اپل برای مدل های جدید AirPod هایش در گزارش اخیر خبرگزاری بلومبرگ افشا شده است. این کمپانی قصد دارد ایرپادهایی که ابتدا در سال 2016 عرضه شدند را به روزرسانی کرده و قابلیت هایی مانند چیپ وایرلس بهبودیافته و امکان فعال سازی فرمان های صوتی با گفتن عبارت Hey Siri» را به آنها بیفزاید.
در حال حاضر، ایرپادهای اپل از چنین فرمانی پشتیبانی نمی کنند و برای فعال سازی سیری باید با انگشت خود به یکی از ایربادها ضربه بزنید. بلومبرگ اضافه می کند که بعد از سال 20، مقاومت در برابر آب نیز از قابلیت هایی است که راه خود را به ایرپادهای اپل باز می کند.
در جهان هدفون های معمولی، مدل های محبوب می توانند برای سال ها بدون به روزرسانی فروخته شوند اما در جهان اپل، عرضه مداوم و سریع مدل های ارتقایافته اتفاقی کاملاً قابل انتظار است. بنابراین برای هیچکس جای تعجب ندارد که اپل از همین حالا برای دو مدل دیگر از ایرپاد برنامه ریزی کرده است.
مهم ترین نکته درباره خبر امروز احتمالاً بهبودهای چیپ وایرلس باشد. اپل از همین حالا با چیپ W1 که آیفون را به ایرپادها و برخی مدل های Beats متصل می کند به بهترین و بی دردسرترین تجهیزات صوتی بلوتوث دسترسی دارد. هر بهبود دیگری فارغ از اینکه تا چه حد کارایی را افزایش می دهد، به اپل در برابر تولیدکنندگانی که هنوز قادر به ارائه روشی آسان برای همگان سازی دیوایس هایشان با اسمارت فون ها نیستند برتری می دهد.

به گزارش صبحانه،بهار 86 شرکت HTC گوشی عجیب و غریبی را به نام EVO 3D معرفی کرد که دو دوربین داشت. هنوز هم که هنوز است برای خیلی‌ها منطق این شرکت توجیه‌ناپذیر است. دوربین دوم در این گوشی برای عکسبرداری سه‌بعدی کار گذاشته شده بود که عملا کارایی خاصی نداشت، اما HTC از این شکست ناامید نشد و سه سال بعد، درست وقتی بره‌کشان شرکت HTC بود و آن‌ها از فروش فوق‌العاده پرچمدار سال قبل خود یعنی One M7 حسابی لذت برده بودند، گوشی One M8 با دو دوربین معرفی شد.

HTC در این گوشی از دو دوربین، یکی با توان کمتر و فقط برای تشخیص عمق و دیگری با توان بیشتر برای عکاسی روزمره، استفاده کرد و این‌گونه بود که بوکه‌افکت» یا آن‌طور که بعدها کاربران اپل و آی‌فون آن را شناختند، حالت پرتره» به دنیای دوربین‌های گوشی همراه وارد شد. دوربین گوشی M8 چیز خوبی از آب درنیامد و با استقبال زیادی روبه‌رو نشد، اما همین کافی بود که برندهای دیگر از این ایده بی‌نظیر الهام بگیرند و دنیای دوربین‌های گوشی همراه را برای همیشه متحول کنند. جنگ مگاپیکسل‌ها تبدیل شد به جنگ میان دو دوربین‌هایی با مگاپیکسل کمتر.

بعدها هوآوی اولین شرکتی بود که با تعریفی جدید، گوشی دو دوربین موفقی عرضه کرد و بعد از آن اپل و LG بودند. اما سؤال این‌جاست: تفاوت این گوشی‌ها چیست؟ در ادامه مفصل به این سؤال پاسخ خواهیم داد و شما را با انواع آن‌ها آشنا خواهیم کرد.

گوشی‌های دو دوربین با سنسور عمق

بگذارید بحث را از آغاز با ساده‌ترین حالت شروع کنیم. همان‌طور که اشاره کردیم، در این سیستم از دوربین دوم فقط به‌عنوان عمق‌یاب استفاده می‌شود و هیچ کاربرد دیگری ندارد؛ برای همین نیازی به مگاپیکسل بالا و مشخصات ویژه‌ای در این دوربین‌ها نیست؛ برای مثال یک دوربین کوچک دو مگاپیکسل هم کار شما را راه می‌اندازد. چنان‌که می‌دانید ما فقط به این دلیل می‌توانیم محیط اطراف را سه‌بعدی ببینیم که دو چشم داریم که پرسپکتیوشان کمی متفاوت است و همین برای ما معنای عمق را تعریف می‌کند؛ به‌خصوص برای چیزهایی که نزدیک‌مان هستند. دوربین دوم در این سیستم هم تقریبا چنین کاری انجام می‌دهد و گوشی با آن می‌تواند فاصله اجسام را از خود تشخیص دهد و پردازنده با همین اطلاعات می‌تواند پس‌زمینه سوژه را تشخیص دهد و جدا کند.

هر چند تکنیک دوربین‌های حرفه‌ای DSLR به لطف لنزهای بزرگ‌شان پیش‌پا‌افتاده و ساده است، قضیه درباره گوشی‌های کوچک و لنزهای کوچک‌ترشان کمی پیچیده‌تر می‌شود. در دوربین‌های حرفه‌ای هرچه عمق بیشتر می‌شود تاری عکس هم افزایش می‌ِیابد. اما گرچه در تئوری، گوشی‌های دو دوربینه با این مشخصات برای این کار مناسب به نظر می‌رسند، در عمل مشکلاتی دارند.

برای مثال، این‌ها فقط عمق سوژه را تشخیص می‌دهند و باقی صفحه را به‌صورت یکسان تیره می‌کنند و همین عکس را مصنوعی جلوه می‌دهند. مشکل دوم زمانی به وجود می‌آید که از اجسامی عکسبرداری شود که شکل غیرخط‌کشی‌شده دارند؛ مثلا چهره انسان. در این صورت نرم‌افزاری که مسئول تیره و تار کردن پس‌زمینه است ممکن است به‌اشتباه بخشی از جسم را هم تار کند. با این‌که همه‌ چیز با این سیستم و گوشی One M8 شروع شد، اما بعدها به‌ندرت آن را در گوشی‌های رده‌بالا به کار گرفتند؛ جز در چند گوشی میان‌رده‌ای مانند هوآوی Honor 6X یا لنوو K8 Plus.

استفاده از دوربین مونوکروم

بعد از HTC اولین شرکتی که از ایده گوشی دو دوربین، با تعریف خود، استفاده کرد هوآوی بود. در سیستمی که هوآوی مبدع آن است، یک دوربین مونوکروم (تک‌رنگ یا سیاه و سفید) به معادله اضافه می‌شود که همراه دوربین اصلی گوشی است. معمولا حسگر هر دوی این دوربین‌ها یکسان و مشخصات‌شان یکی است. اساسی‌ترین تفاوت آن‌ها این است که یکی از آن‌ها فیلتر رنگ یا RGB ندارد؛ به‌این معنا که یک سنسور نمی‌تواند رنگ محیط را تشخیص دهد، اما حسن آن این است که یک فیلتر کمتر جلوی لنزش را گرفته است. بنابراین دوربین مونوکروم نور بیشتری جذب می‌کند و این یعنی عکس بهتر در نور کمتر.

در این سیستم هر بار که عکس می‌اندازید به شیوه ملقب به HDR، پردازنده تصویر عکس‌ها را با هم مخلوط می‌کند و عکسی با جزئیات بیشتر و نویز کمتر به شما ارائه می‌دهد. تازه اگر بخواهید، می‌توانید عکس‌های هنری سیاه و سفید هم بیندازید.

شرکت هوآوی، از مدل P9 به بعد، از این سیستم استفاده می‌کند که محاسن آن برای کارشناسان اثبات‌شده نیست. هرچند این سیستم در تئوری خوب به نظر می‌رسد، در عمل نمی‌توان مطمئن بود با آن‌چه در تبلیغات دیده می‌شود منطبق باشد؛ شاید این نتیجه تنها به پردازش تصویر فوق‌العاده شرکت Leica که پشت دوربین‌های هوآوی است، برمی‌گردد. اما در هر صورت آن‌چه مشخص است این‌که وجود دو دوربین با این سیستم هیچ ضرری ندارد و گوشی‌های بهره‌مند از آن، مخصوصا با برند هوآوی، جزو بهترین‌ها در زمینه عکاسی محسوب می‌شوند.


استفاده از دوربین با زاویه واید (باز)

LG از آن شرکت‌هایی است که ترسی از ماجراجویی در دنیای گوشی‌های همراه ندارد. آن‌ها سیستم دو دوربینه مخصوص خودشان را خلق کردند که بسیار متفاوت از بقیه بود و بعدها موتورولا هم در پی آن‌ها از این سیستم بهره برد. LG G5 که اولین گوشی این شرکت با دو دوربین بود، یک دوربین 16 مگاپیکسلی اصلی داشت که در کنارش دوربین 8 مگاپیکسلی دیگری با فاصله کانونی 12 میلی‌متر قرار داشت. وظیفه این دوربین دوم بسیار متفاوت با آن چیزی است که تاکنون گفتیم. فاصله کانونی 12 میلی‌متری این امکان را می‌دهد که شما با دوربین فضای فوق‌العاده وایدی (باز) را بگیرید که حتی از دید انسان هم بازتر است.

هرچند با این‌ حالت می‌توانید عکس‌های باحالی بیندازید یا از جمع‌های بزرگ به‌راحتی و بدون این‌که زیاد عقب‌عقب بروید عکسبرداری کنید، نداشتن کارایی‌های سایر دو دوربینه‌های بازار، ازجمله بوکه‌افکت یا حالت پرتره، ممکن است توی ذوق‌تان بزند. ضمنا آن‌طور که در G5 و V20 شرکت LG دیدیم تصویر واید ممکن است به‌خوبی تصویر دوربین اصلی نباشد و کمی با پیچ خوردن عکس در قسمت‌های انتهایی مواجه شوید. هرچند گروه تحقیق و توسعه LG قول داده است با معرفی گوشی V30 این مشکلات را تا حد بسیار زیادی برطرف کند.

استفاده از دوربین تله‌فوتو (زاویه بسته)

پرطرفدارترین دو دوربینه بازار آن‌هایی هستند که دوربین دوم‌شان زاویه بسته‌تری دارد و به‌اصطلاح تله‌فوتو است. این نوآوری مثل خیلی دیگر از نوآوری‌های با اپل و آیفون 7 پلاس شروع شد و بعدها شرکت‌های دیگر از آن کپی‌برداری کردند؛ ازجمله سامسونگ که بالاخره قانع شد با نوت 8 پا به این بازی بگذارد. این سیستم تقریبا نقطه مقابل آن چیزی است که LG استفاده می‌کند.

بزرگ‌ترین حسن این سیستم قابلیت بزرگنمایی دوبرابر بدون ازدست‌دادن کیفیت است. هرچند با زوم اپتیکال متفاوت است، شرکت‌ها می‌کوشند برای تبلیغات از آن استفاده کنند. (جالب است بدانید که این اتفاق شرکت هوآوی را به استفاده از دوربین مونوکروم با مگاپیکسل بیشتر مجبور کرد تا ناتوانی‌اش در زمینه بزرگنمایی را این‌گونه بپوشاند. دلیل این‌که هوآوی از یک دوربین 20مگاپیکسلی سیاه و سفید و 12مگاپیکسلی رنگی استفاده می‌کند قابلیت زومی است که به‌واسطه روش متفاوتش با دو لنز یکسان ممکن نیست.)

این سیستم به‌جز بزرگنمایی دوبرابر، بدون ازدست‌رفتن کیفیت، مزایای دیگری هم دارد: با ترکیب این دو لنز شما می‌توانید عکس‌های بوکه‌افکت یا حالت پرتره به‌مراتب بهتری بیندازید.

البته این سیستم معایب خودش را هم دارد. معمولا شرکت‌ها مجبورند برای دوربین تله‌فوتو از دیافراگم کوچک‌تری استفاده کنند. برای مثال، دیافراگم دوربین دوم آیفون 7 پلاس f2.8 در برابر دیافراگم f1.8 دوربین اصلی بوده و این یعنی دوربین دوم نور کمتری از خود رد می‌کند و در تاریکی یا فضاهای کم‌نورتر کاربردش را از دست می‌دهد. این چیزی است که در آیفون 8 پلاس هم تغییری نکرد و در آیفون X فقط کمی بهبود یافته است. وضعیت لنزهای نوت 8 هم بسیار شبیه آیفون X است. با این اوصاف شرکت‌ها معمولا کنترل دوربین دوم را از کاربران‌شان می‌گیرند تا این ضعف را تا حدی بپوشانند.

در مجموع به نظر می‌رسد هر سال محدودیت‌های این سیستم‌ها کمتر و کمتر می‌شود و در آینده نزدیک شاهد انقلاب بزرگی در زمینه دوربین گوشی‌های همراه باشیم. هرچند تا این‌جا هم پیشرفت‌شان چشمگیر بوده است./رومه اسمان ابی

خبرگزاری آریا – برای ماه های متوالی، مدیر ستاد کارکنان کاخ سفید، جان کِلی مشغول استفاده از موبایلی بوده که هکرها به آن دسترسی داشته اند. این رخنه امنیتی زمانی کشف شد که کلی در تابستان اخیر، گلیچ هایی در عملکرد را به پشتیبانی فنی کاخ سفید اطلاع داد. هنوز مشخص نیست که این هک چه زمانی آغاز شده است، با این همه، گلیچ ها برای ماه ها نمایان بوده اند.
نکته مهم اینست که موبایلِ در معرض خطر قرار گفته، دیوایس شخصی کلی بوده است و یکی از موبایل های امنی نبوده که معمولاً از طرف دولت در اختیار کارکنان قرار می گیرد. کاخ سفید در بیانیه ای به خبرگزاری Politico گفته است که کلی پس از پیوستن به دولت ترامپ، به ندرت از این دستگاه استفاده کرده است؛ با این همه احتمال دارد که همین استفاده هر از چندگاهی، اطلاعاتی حساس درباره دولت را در اختیار حمله کنندگان قرار داده باشد.
این موضوع یکبار دیگر نشان می دهد که مقامات رده بالای دولتی تا چه حد هنگام استفاده از دیوایس های معمولی مصرف کنندگان در معرض خطر هستند؛ مشکلی که پیشتر و در ابتدای تشکیل دولت جدید ایالات متحده نیز گریبان گیر ترامپ شده بود.
برای چند هفته پس از برگزاری مراسم تحلیف، دونالد ترامپ مشغول ارسال توییت از یک موبایل گلکسی اس 3 بود؛ دستگاهی که برای بیش از یک سال، به روزرسانی نرم افزاری تازه ای دریافت نکرده بود. مشخص نیست که این موبایل هیچوقت به خطر افتاد یا خیر، اما قطعاً می توانست هدفی ترغیب کننده برای سازمان های امنیتی خارجی باشد. متا دیتای توییتر نشان می دهد که ترامپ برای ارسال توییت های جدیدترش، از استفاده از این موبایل دست کشیده است.